เดินทางในลอนดอน ประเทศอังกฤษ

---

"รถไฟ" ที่ประเทศอังกฤษ เป็นทางเลือกดีที่สุดสำหรับเดินทางเข้าเมืองหลวง พอไปถึงแล้วส่วนใหญ่เลือกนั่งรถไฟได้ตินต่อไปสถานที่ต่างๆบางคนอาจขึ้นรถเมล์ นักเรียนคนทำงานตอนอยู่อังกฤษที่มีของเยอะอาจต้องใขับริการแท็กซี่ เพียงส่วนน้อยมากที่ขับรถเข้ามาในเมืองลอนดอน หรือ เมืองใหญ่เพราะค่าจอดรถภายในลอนดอนแพงมาก แถมเปลี่ยนโซนเข้าเขตใหม่ยังต้องเสียเงินอีกมาดูว่ารถไฟใด้ตินในลอนดอนขึ้นกันอย่างไร

การเดินทางในลอนดอน
รถไฟใต้ดิน (Tube/Underground)
London Underground รถไฟใต้ดินสายเก่าแก่ที่สุดของโลกอยู่ที่ ประเทศอังกฤษ ระบบรถไฟนี้ มีอายุร้อยกว่าปีแล้วเปิดให้บริการตั้งแต่ ปี 1863 เป็นครั้งแรก รถไฟฟ้าใต้ดินจะมี สัญลักษณ์เป็น วงกลมสีแดง พื้นข้างในสีขาว และคาดด้วยเหลี่ยมผืนผ้าสีน้ำเงินตรงกลางมีคำว่า UNDERGROUND อยู่ด้านในเวลาเดินตามถนนให้สังเกตจากสัญลักษณ์ตรงนี้ว่าจะเป็นที่ขึ้นสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินต้องเดินลงไปด้านล่างจากถนน 

ส่วนใหญ่ในลอนดอน เมื่อคนทำงาน หรือ นักเรียนแม้แต่นักท่องเที่ยว เมื่อเดินตลอดเวลาจนเมื่อยขา แต่พอเจอสัญลักษณ์นี้เมื่อไหร่รีบวิ่งเข้าไปใช้บริการโดยทันทีเวลาให้บริการเริ่มจากตี 4 ไปจนกระทั่งเวลประมาณ ตี 1 มีบางสถานีปิดก่อนด้วยสังเกตุให้ดีที่ป้ายระหว่างทาง

แผนที่แต่ละสถานี
ปัจจุบันรถไฟใต้ดินมีทั้งหมด 10 กว่าสาย สายรถไฟใต้ดินแบ่งออกเป็น 9 โซนให้สังเกต
▸ สถานีที่มีขีดเดียว หมายถึงมีสายสีเดียววิ่งผ่าน
▸ ถ้าเป็นวงกลมขาวผู้โดยสาร ก็สามารถเปลี่ยนสถานีระหว่างสายได้

สำหรับคนที่เพิ่งไปประเทศอังกฤษให้สังเกตให้ดีว่า เวลาขึ้น-ลงบันไดเลื่อน ต้องยืนชิดขวา เลนซ้ายมีไว้สำหรับตนเร่งรีบแซงเหมือนกับระบบการเดินรถยนต์ในหลายประเทศที่จะต้องแซงซ้าย และขับรถฝั่งขวา 

เวลาขึ้นรถไฟฟ้าก็ให้ระมัดระวังด้วยก็เหมือนกับที่เมืองไทย คุณขึ้นรถไฟฟ้าจะต้องระมัดระวังเพราะว่าจะมีช่องว่างระหว่างรถไฟ กับชานชลา ทางเจ้าหน้าที่จะเตือน เวลาขึ้น-ลงรถไฟให้ระวังช่องว่างระหว่างรถไฟกับชานชาลา กรณีที่เราต้องเดินทางไปถึงก็พยายามมองหาเล็กก่อนเป็นอันดับแรกเพราะว่าหลายคนต้องมีกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ๆใช้ลิฟต์ สะดวกที่สุดแล้วหากเกิดมีปัญหา ให้กดปุ่มฉุกเฉินและสอบถามข้อมูลระหว่างเดินทาง 

บัตรออยสเตอร์ (Oyster Card)
บัตรโดยสารอัจฉริยะสำหรับการเดินทางในลอนดอนซึ่งบัดนี้จะสะดวกสบายสามารถที่จะใช้ได้ในระบบรถสาธารณะ บัตรออยสเตอร์ใช้ได้ทั้ง รถไฟใด้ดิน รถเมล์ รวมทั้งรถไฟบนดินบางสาย ชาวลอนดอน นักเรียน หรือ คนทำงาน ต้องเข้าเมืองบ่อยๆแนะนำให้ซื้อไว้เลย ปัจจุบันสามารถที่จะเติมเงินผ่านทางเคาน์เตอร์ หรือ ออนไลน์ได้อย่างสะดวก  

ปกติค่าเดินทางในโซน 1 ครั้งละประมาณ 4-5 ปอนด์ ถ้าใช้บัตรออยสเตอร์เพียงแค่ 1-2 ปอนด์เท่านั้น ยิ่งไปหลายรอบใน 1 วัน ค่าเดินทางพอๆ กับตั๋วรายวัน ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ https://tfl.gov.uk/  

นักเรียนบางมหาวิทยาลัยสามารถทำตั๋วเดินทางราคานักเรียนที่เรียกว่า "บัตรแทรเวล (Travel Card) " สำหรับคนที่เดินทางบ่อยๆแนะนำให้โหลด Application ที่ชื่อว่า Tube  เพื่อใช้สำหรับดูเส้นทางและป้ายที่จะลงแต่จะใช้ GG map ก็ได้ไม่ยากเลย

สำหรับผู้เดินทางเข้าลอนดอนโดยมีจำนวนวันที่แน่นอน สามารถซื้อตั๋วที่ไม่จำกัดจำนวนครั้งที่ใช้ได้เรียกว่า บัตรแทรเวลที่ระบุจำนวนวันซึ่งมีให้เลือกตั้งแต่ 1  เดือนขึ้นไป จนถึงหลายเดือนจนเป็นปี เวลาซื้อจะไปโซนใหนบ้าง ให้ซื้อตามโซนนั้นปกติถ้าเข้ามาที่ลอนดอนจากต่างเมือง 1-2 วัน จะซื้อ Travelcard Zone 1-2 (Off-peak)    

แต่ถ้าเข้ามาเช้า และเย็นช่วงคนเยอะๆ ต้องซื้อแบบ Peak ราคาแพงกว่า Off-peak พอสมควรรถไฟฟ้าใต้ดิน ลดราคาให้คนที่ไม่ต้องเดินทางในเวลาชั่วโมงเร่งด่วน  

วิธีซื้อตั๋วมีให้เลือกหลายวิธีตามความสะดวกเหมือนเมืองไทย 

① เครื่องจำหน่ายตั๋วแบบหยอดเหรียญ
เทคนิคเล็กๆ : เวลาไปซื้อตั๋วพยายามเตรียมเหรียญไปให้พอดี เพราะแบบหยอดเหรียญคิวไม่ยาวนัก หรือ สิ่งซื้อบัตรแทรเวลไปพร้อมกับตั๋วรถไฟเข้าลอนดอน
② เครื่องจำหน่ายตั๋วแบบใส่ธนบัตร
③ เครื่องจำหน่ายตั๋วแบบจ่ายด้วยบัตรเครดิต
④ ซื้อกับเจ้าหน้าที่ที่เคาน์เตอร์ในห้องจำหน่ายตั๋ว

แบบนี้สะดวก แต่บางสถานีก็ไม่มีระบบชำระเงินแบบนี้

✪ รถประจำทาง (Bus)
สำหรับนักเรียน นักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสบนพื้นดิน บรรยากาศ อาคารสวยๆ สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ของลอนดอน  ชมวิวทิวทัศน์ตามท้องถนน ควรเลือกนั่งรถประจำทาง เพราะเห็นวิวชัดเจน ค่าโดยสารประหยัดกว่ารถไฟใต้ดินเสียด้วย แล้วยังสามารถใช้บัตรออยสเตอร์ได้อีกด้วยแต่ ข้อเสีย ก็คืออาจจะต้องเผชิญรถติดในบางเวลา และจะต้องมองป้ายให้ดีว่าจะต้องลงป้ายไหนและต่อสายไหนเพื่อไปยังจุดหมายปลายทาง 

ป้ายรถประจำทางสังเกตง่ายๆ มี 2 แบบ
① ป้ายวงกลมสีแดงพื้นหลังสีขาว คือ Bus Stop "ป้ายรถประจำทางปกติ"
คนขับต้องจอดให้อยู่แล้วเห็นได้ทั่วไป
② ป้ายวงกลมสีขาวพื้นหลังสีแดง คือ Request Stop หรือ ต้องบอกให้คนขับจอดให้ ถ้าจะลงต้องกดกริ่งบอกคนขับ ดูตามรูปด้านล่าง

ป้ายไฟข้างบนเสา
สำหรับตัวอักษรบนป้ายไฟข้างบนเสาช่วยบอกถึงจุดในแต่ละพื้นที่ ถัดลงมาป้ายไฟข้างบนเสามีตัวเลขบอกโซน ส่วนที่ป้ายมีชื่อสถานีถัดลงมาพื้นสีเทาอ่อนบอกทิศทางว่าไปทางไหนเพื่อให้ความมั่นใจ กับผู้โดยสารที่มายืนรอ และตัวเลขด้านล่างระบุสายที่รถผ่าน นอกจากนี้รถเมล์ที่วิ่งตอนกลางคืนจะขึ้นดันด้วยตัว N (night) โดยผู้โดยสารสามารถซื้อได้ที่ตู้จำหน่ายตั๋วข้างป้ายที่จอดรอรถโดยตรงเช็คเวลาการเดินทางได้ไม่ยาก ระบบการคมนาคมของประเทศอังกฤษค่อนข้างดีมากและตรงเวลา ส่วนใหญ่จะมีการหรือถ้าจะมีการแจ้งบริเวณที่ป้ายรถเมล์ว่า กี่นาทีจะถึงป้ายซึ่งผู้โดยสารสามารถที่จะกะเวลาได้ เช่น เดินเลยไปซื้อน้ำก่อนขึ้นรถที่ร้านสะดวกซื้อก่อนที่จะขึ้นรถก็ได้ ผู้โดยสารต้องซื้อตั๋วก่อนขึ้นรถด้วย  

ดูรายละเอียดเว็บไซค์การ เดินทางในลอนดอนเพิ่มเติม

เที่ยวที่ไหนดีที่ลอนดอน
นักเรียนและนักศึกษาที่ลอนดอนมักไปหลังเลิกเรียนที่สถานที่ต่าง ๆ ซึ่งรวมถึง :
Camden Market : ตลาดที่มีลักษณะที่น่าสนใจและหลากหลาย เต็มไปด้วยร้านค้าที่ขายสินค้าหลากหลาย, จากเสื้อผ้าแฟชั่นถึงงานศิลปะและอาหารที่อร่อย.
Covent Garden : บริเวณใจกลางของลอนดอนที่มีร้านระดับสูง, ร้านค้าแฟชั่น, ร้านอาหาร, และการแสดงสดตลอดปี.
Shoreditch : เป็นย่านที่กำลังมีชื่อเสียงในด้านศิลปะและความสนุกสนาน, มีร้านกาแฟ, บาร์, และผับที่เป็นที่นิยม.
South Bank : ตลาดน้ำน่าสนใจตลอดทางแม้ว่าจะมีทางเดินริมแม่น้ำทมส์.
Hyde Park : สวนสาธารณะใหญ่ที่เหมาะสำหรับการพักผ่อนและกิจกรรมกลางแจ้ง.
British Museum : สำนักพิพิธภัณฑ์ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และศิลปะ.
West End : บริเวณที่มีโรงละคร, ร้านค้า, และร้านอาหารครบวงจร.